Dawno temu istniały 2 wielkie królestwa - ludzi i elfów. Ludzie byli świetnymi rzemieślnikami, potrafiącymi wznosić zamki oraz uszyć najpiękniejszą suknię. Mogli zrobić szafę z setką wzorów na drewnie i uchwycić piękno przyrody na obrazie. Elfy znały się zasadniczo na 3 rzeczach. Po pierwsze dorównywali ludziom w sztuce śpiewania (co było skutkiem wielu ważnych wydarzeń jak choćby "Coroczna noc śpiewu" czy nawet "Bitwy na głosy"). Jeśli chodzi o pozostałe zalety elfów to doskonała umiejętność walki oraz władanie magią. Warto powiedzieć, że elfy były nadzwyczaj przyjaznym ludem. Jedyną rzeczą mogącą ich zdenerwować jest zniszczenie (nawet małe) Lasu Gryfów w którym mieszkali. Trzeba przyznać, że udało im się oswoić las tak dobrze, że niektóre mieszkające w nim potwory nie atakowały elfów bez powodu. Niestety wciąż pozostawało mnóstwo zagrożeń w sąsiedztwie tych magicznych stworzeń, więc każdy elf znał podstawy walki i większość posługiwała się magią. Ludzie nigdy nie zazdrościli elfom ich pełnego niebezpieczeństw lasu. Mieszkali oni na Wielkiej Łące, obszarze płaskim i spokojnym, będącym przy tym wielkości tak dużej, że mieściło się na nim całe królestwo ludzkie. Poza Lasem Gryfów i Wielką Łąkom było w owym czasie tylko jedno miejsce - Góry Mroku. Teren ten nie należał do nikogo, stanowił za to dobre miejsce do polowań. Czasy te były najspokojniejsze w całych dziejach świata. Niedługo potem na króla królestwo ludzi wybrano Augusta Chciwego. Rok po objęciu władzy król postanowił zrobić własną armię do walki z potworami napływającymi czasem z Gór Mrocznych. Gdy przyszedł nowy rok, zwany później pierwszym rokiem destrukcji jego armia była tak dobra w walce co elfy. Wtedy to August dopuścił się wysłania do króla elfów listu, z prośbą o naukę magi jego ludzi. Chciał bowiem dorównać elfom we wszystkim. Po kolejnym roku zwanym już 2 rokiem destrukcji miał kilku dobrych magów. Jego prywatna 60-osobowa drużyna magów zaczęła uczyć pozostałych ludzi czarów. Sam król August Chciwy uczył się dogłębnie magi wody od jednego z najszlachetniejszych ludzi - Herberta zwanego później Rozsądnym. W 3 roku destrukcji król August był tak silny, a jego ego tak wielkie, że postanowił podporządkować sobie elfy. One jednak odmówiły, więc zły król kazał spalić część ich lasu. To na dobre rozgniewało elfy. Rozpoczęła się wielka wojna. Jedyną osobą, której udało się uciec był sam Herbert Rozsądny. Udał się on w mroczne góry, chociaż nigdy nie zdradził co tam robił. Faktem jest za to, że wrócił dopiero po zakończeniu wojny. A wojna sama była straszliwa. Nie zachowały się prawie żadne dokumenty z tego okresu, wiadome jest tylko że trwała ona około roku. O wyniku wojny przesądził August Chciwy. Postanowił on zatopić połowę elfiego lasu, zmuszając je do ucieczki. Jednak tak potężne zaklęcie poświęciło całą wodę z jego kraju zmieniając ją w pustynię, zwaną dziś Wielką Pustynią. Woda zaś która spłynęła na las elfów stworzyła coś jeszcze dziwniejszego - Ocean, nazywany Oceanem Burz. Po tym wydarzeniu po elfach słuch zaginął. Jednak zaklęcie było tak potężne, że zabiło Augusta Chciwego. Nowym królem ludzi, mieszkających teraz na granicy Wielkiej Pustyni został sam Herbert Rozsądny. Postanowił rzucić najpotężniejsze zaklęcie, silniejsze nawet od ataku poprzedniego króla. Wymazał on z pamięci wszystkich ludzi wszystkie zaklęcia poza tymi najłatwiejszymi. Sam wiele lat studiował magię odkrywszy nowy jej kierunek - przyzywanie Stworzeń. Dzisiaj, kiedy kończę tą kronikę król Herbert wciąż nami rządzi skrywając odpowiedzi na wiele pytań oraz wiele pytań bez odpowiedzi. Wyjaśnień na niektóre poszukuje wysyłając z Centrum Misji młodych bohaterów zgłębiających cały świat. Kto wie gdzie są elfy, albo co skrywają góry?